Tuchtrechtspraak binnen Badminton Nederland

Naar aanleiding van mijn recente benoeming in de Tuchtcommissie van Badminton Nederland (voorheen de Nederlandse Badminton Bond) is mij gevraagd in een korte bijdrage uiteen te zetten wat de Tuchtcommissie nu precies doet. Met andere worden: wat is en hoe werkt de tuchtrechtspraak binnen onze sportbond?

Voordat die vragen beantwoord kunnen worden is het noodzakelijk eerst iets te weten over de structuur van Badminton Nederland. De bond is een landelijke vereniging met als doel het bevorderen van de badmintonsport in de meest ruime zin. Zij heeft grofweg twee soorten leden: lid-verenigingen (waaronder dus ook Deto) en verenigingsleden (de leden van de lid-verenigingen). Dit houdt in dat in het geval van Deto er dus een lidmaatschapsverhouding is tussen Deto en de bond en tussen de leden van Deto en de bond. Deze leden hebben allerlei rechten en verplichtingen naar de bond toe en naar elkaar toe. De rechten en de plichten van de leden zijn opgenomen in onder andere de statuten van de bond[1]. Statuten zijn eigenlijk een verzameling van regels die binnen en voor een vereniging en de leden gelden. Naast in de statuten zijn deze regels ook nog te vinden in andere reglementen die op grond van de statuten mogen bestaan, bijvoorbeeld het Tuchtreglement of het Regiocompetitiereglement. Op grond van de statuten zijn alle leden verplicht de statuten zelf en de reglementen na te leven. Deze worden namelijk net als in een kleinere vereniging vastgesteld door het hoogte orgaan binnen een vereniging: de vergadering van de leden. Bij Badminton Nederland gebeurt dit vanwege het grote ledenaantal door afgevaardigden die bijeenkomen in de Bondsvergadering, de ALV van de bond. De afgevaardigden vertegenwoordigen een bepaalde regio en de verenigingen daarbinnen. Zij houden via de Regiovergaderingen overleg met de verenigingen in hun regio om zo de stem van de leden op landelijk niveau zo goed mogelijk over te brengen.

Wat heeft dit met tuchtrechtspraak te maken?

Welnu, tuchtrecht kan worden gedefinieerd als het sanctierecht dat geldt voor en binnen een bepaalde groep. Dat zijn dus de regels die van belang worden als één van de reglementen waar ik hierboven over schreef geschonden worden.

In concreto houdt dat in dat alle leden van Badminton Nederland onderworpen zijn aan de tuchtrechtspraak binnen Badminton Nederland. Dit is ook opgenomen in de statuten van de bond. Deze tuchtrechtspraak wordt binnen de bond uitgevoerd door de Tuchtcommissie en door de Commissie van Beroep. Beiden zijn onafhankelijke organen die een objectief oordeel proberen te geven in een aan hen voorgelegd probleem.

Praktisch gezien werkt het als volgt uit. Als een lid een reglement schendt, of het vermoeden bestaat dat er een reglement geschonden is, kan dit aanleiding zijn om aangifte te doen bij de Tuchtcommissie. De aangifte kan gedaan worden door een ander lid van de bond of een bondsorgaan (bijvoorbeeld een commissie, het bestuur of een regio/bondsvergadering). De Tuchtcommissie zal dan de zaak gaan onderzoeken door relevante stukken te bestuderen en eventuele getuigen te verhoren. Vervolgens zal op basis daarvan een uitspraak gedaan worden. Niet alle overtredingen worden direct door de Tuchtcommissie behandeld. Overtredingen van de competitiereglementen worden doorgaans in eerste instantie behandeld en bestraft door de Regionale of Landelijke Commissie Wedstrijdzaken. De Tuchtcommissie is voor die zaken de instantie voor hoger beroep.

Ik sluit af met de hoop dat door deze bijdrage niet alleen duidelijker is geworden wat de Tuchtcommissie doet maar ook hoe de organisatie van Badminton Nederland in elkaar zit.

 

Harti Dumatubun

Penningmeester